2015 Doğu Batı Kampı katılımcısı Kübra Tarakçı, kampı renkler üzerinden nasıl güzel ifade etmiş! Teşekkürler Kübra 🙂

“Hayatına renk mi katmak istiyorsun? Bu rengi cok uzaklarda aramana gerek yok aslında. Doğu Batı Kampı hayatının en ışıltılı en parlak rengi olmak için seni bekliyor. Üstelik diğer insanlardan üstün olmana da gerek yok; sadece farkındalık bilincine sahip olman yeterli. Hadi sen de Doğu Batı Kampı’nın kampçısı ol ve Türkiye’nin doğusundan batısından veeee Avrupa’dan gelen gönüldaşlarının hayatlarına dokun. Mutluluğuna mutluluk katmak sandığın kadar zor değil!”

2014 ile 2016 yılları arasında kamp katılımcısı olan Sinan Ebinç, kampın önyargılarını nasıl yıktığını anlatmış. Ne mutlu bu değişimlere vesile olabilmek!

“Çok değerli Mustafa Sarı hocam bir gün bizim Gönüllü İnci Grubu etkinliğinde kavalla içeri girmişti ve sırasıyla her kese uzatıp çalın demişti oysa hiç birimiz bilmiyorduk kaval çalmasını. En çok da duyulan kelime de “ben bilmem, ben yapamam” kelimelerini kullanmıştık. Herkes üfledi ama bir ses dahi çıkaramamıştık. evet bu kavalı çalmak için bir eğitim gerekli demişti. Burdan ön yargılarımızın ne kadar etkin olduğunu ortaya koyuyordu. Oysa biz normal hayatımızda da hep şunu yapamam bunu bilemem, demiyor muyuz. İşte Doğu Batı Kampı benim için tam burada devreye giriyordu. Önyargısız bir hayatı yaşamama vesile oldu. Yapamam, edemem, bilemem kelimelerin ne kadar anlamsız olduğunu yaşayarak öğretti. Doğu Batı kampının emekleri üstümde çok var.”

Ekrem Bekteş 2015 yılında Doğu Batı Kampı’na katılmıştı. Kampın kendisine kattıklarını bakın nasıl ifade etmiş:

“Hepimizin ayrı dezavantajları var. Bir yolunu bulup onlarla birlikte hayatın akışına dahil oluyoruz. Biz katılımcılar burada, Doğu Batı Kampı 2015’te kültürlerarası etkileşimi sağlamak adına payımıza düşeni yapıyor ve daha önemlisi bunu sürdürülebilir kılmaya uğraşarak “alternatif” bir yaşama doğru yol alıyoruz. Yapıyor olduğumuz şey bir yandan oldukça değerliyken, bana kalırsa aslında bir o kadar da temel bir sorumluluk. Hayatlara dokunabilmenin verdiği mutluluk, çok değerli; bunu yaparken etrafınızda sizinle birlikte olanlarında aynı duyguları hissediyor olduğunu bilmekse paha biçilemez! Benim enerjimin kaynağı gözlerdeki ışıltılar ve “bu yolda birlikteyiz” diye çığıran sıcacık sarılmalar. Doğu Batı Kampı’nı var eden ve orada olmama bir şekilde; doğrudan veya dolaylı, sebep olan herkese sonsuz teşekkürler…”